کد مطلب:125257 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:240
خبری درباره ی زهر دادن امام مجتبی
امام حسن علیه السلام به تمام معنا مظلوم اجتماع بود، زیرا او برای حفظ دیانت اسلام تمام مصائب را بر خود تحمل كرد و دوست و دشمن حضورا و
[ صفحه 152]
غیابا او را شماتت و آزار و اذیت می كردند و او همه را با بردباری و شكیبایی تحمل فرمود. هیچ كس نزدیك تر از زن انسان نیست. ببینید این جانیه ی خائن نسبت به شوهر وفادار خود چه كرد. جعده پول و هدیه ی معاویه را گرفت و شبانه زهر را به خانه ی شوهر برد و وقتی امام در خواب بود، زهر را روی سرپوش كوزه ی آبی كه بالای سر آقا بود، ریخت و با انگشت سایید تا داخل آب گردید. چون پاسی از شب گذشت، عطش بر آن حضرت غالب شد. برخاست كوزه ی آب را برداشت و چند قطره میل نمود. آنگاه صدای آن حضرت بلند شد، فرمود: چه آبی بود كه از گلو تا ناخنم را سوزاند.
اهل خانه بیدار شدند و اطراف بستر امام را گرفتند. حضرت زینب سلام الله علیها، امام حسین علیه السلام، عباس، محمد حنفیه و سایرین عرض كردند: شما را چه می شود؟
فرمود: هر چه هست، از كوزه ی آب است.
حضرت حسین علیه السلام دست برد تا از آن بیاشامد تا ببیند چیست. ناگهان برادرش با آن حال تشویش و اضطراب فرمود: دست حسین را بگیرید و نگذارید از آن آب بیاشامد.
آنگاه رو به برادر كرد و فرمود: من باید از آب بی تاب شوم و تو از بی آبی.
دو سبط مصطفی دادند جان از آب و بی آبی
ز بی آبی حسین، اما حسن از آب بیجان شد
امام حسن علیه السلام را بر حسب تواریخ مختلف هفتاد مرتبه مسموم كردند كه دفعه ی آخر سم جعده بود و بر اثر آن چهل روز بستری گردید و مردم به عیادت او می آمدند و مانند دریای علم و دانش می جوشید و می خروشید و علم می آموخت. [1] .
[ صفحه 153]
[ صفحه 152]
غیابا او را شماتت و آزار و اذیت می كردند و او همه را با بردباری و شكیبایی تحمل فرمود. هیچ كس نزدیك تر از زن انسان نیست. ببینید این جانیه ی خائن نسبت به شوهر وفادار خود چه كرد. جعده پول و هدیه ی معاویه را گرفت و شبانه زهر را به خانه ی شوهر برد و وقتی امام در خواب بود، زهر را روی سرپوش كوزه ی آبی كه بالای سر آقا بود، ریخت و با انگشت سایید تا داخل آب گردید. چون پاسی از شب گذشت، عطش بر آن حضرت غالب شد. برخاست كوزه ی آب را برداشت و چند قطره میل نمود. آنگاه صدای آن حضرت بلند شد، فرمود: چه آبی بود كه از گلو تا ناخنم را سوزاند.
اهل خانه بیدار شدند و اطراف بستر امام را گرفتند. حضرت زینب سلام الله علیها، امام حسین علیه السلام، عباس، محمد حنفیه و سایرین عرض كردند: شما را چه می شود؟
فرمود: هر چه هست، از كوزه ی آب است.
حضرت حسین علیه السلام دست برد تا از آن بیاشامد تا ببیند چیست. ناگهان برادرش با آن حال تشویش و اضطراب فرمود: دست حسین را بگیرید و نگذارید از آن آب بیاشامد.
آنگاه رو به برادر كرد و فرمود: من باید از آب بی تاب شوم و تو از بی آبی.
دو سبط مصطفی دادند جان از آب و بی آبی
ز بی آبی حسین، اما حسن از آب بیجان شد
امام حسن علیه السلام را بر حسب تواریخ مختلف هفتاد مرتبه مسموم كردند كه دفعه ی آخر سم جعده بود و بر اثر آن چهل روز بستری گردید و مردم به عیادت او می آمدند و مانند دریای علم و دانش می جوشید و می خروشید و علم می آموخت. [1] .
[ صفحه 153]
[1] چهارده معصوم، عمادزاده، ص 548.